Plantages bezocht & dolfijnen gespot!

Na een avontuurlijk vorig weekend, volgde een drukke week. Anneloes en ik zijn elke dag van 8 – 15 uur op de stichting geweest, voor Surinaamse begrippen zijn dat lange dagen. Maar ook na het werken vermaken we ons goed. Daarover straks meer. Even over ons afstudeerproject, ik zal even kort vertellen hoe de vork in de steel zit want volgens mij heb ik dat nog niet gedaan.
We gaan onderzoek doen onder ouders om erachter te komen welke behoeften ze hebben wat betreft ondersteuning bij de opvoeding. De stichting wil namelijk opvoedingsondersteuning aanbieden, omdat blijkt dat veel ouders moeite hebben met het opvoeden van kinderen en ook behoefte hebben aan hulp. Op dit moment hebben we de onderzoeksopzet af! Vanaf volgende week gaan we daadwerkelijk met het onderzoek beginnen, dat houdt in dat we diepte-interviews met ouders gaan voeren over de opvoeding van het kind. Ook gaan we in een later stadium nog enquêtes afnemen. Afgelopen weken hebben we ook al enkele oudergesprekken bijgewoond. Hier kwamen al een aantal opmerkelijkheden boven tafel. En ik moet zeggen, sommige verhalen van ouders zijn echt schrijnend. Vaak hebben ouders meerdere banen om het hoofd boven water te houden. Ze verdienen erg weinig, het gemiddelde maandloon in de achterstandswijken is omgerekend zo’n 15 euro. Tevens houden ze als gevolg van de meerdere banen maar weinig tijd over voor het kind. Ook wonen gezinnen vaak met meerdere generaties in een vaak kleine (krakkemikkige) woning. En ga zo nog maar even door. Uiteindelijk gaan we voor de stichting in kaart brengen op welke gebieden de ouders behoefte hebben aan ondersteuning en hoe de stichting daar het best op in kan spelen. Daarnaast gaan we de stichting ook adviseren over hoe ze de ouders kan bereiken.

Gelukkig houden we naast het afstuderen nog wel tijd over voor andere dingen! (jullie hadden vast niet anders verwacht) Afgelopen zaterdag zijn Anneloes en ik samen met een huisgenoot en Lenneke met haar klasgenootjes een mooie fietsroute gaan doen. De Comewijne fietsroute leidde ons eerst een stukje door het op dat moment regenachtige Paramaribo om vervolgens met een tentboot over te steken naar Frederiksdorp(een oude plantage). Via de Surinamerivier en Comewijnerivier voeren we richting de oude koffie- en cacaoplantage, die by the way als ‘must’ wordt gezien om te bezoeken. Maar tijdens de boottocht werden we verrast door een groep van 20 dolfijnen die om onze boot zwommen! We zagen er telkens maar enkele tegelijk, maar het was super om te zien!!!
Aangekomen bij de oude plantage, zag het er mooi uit. De historische huizen (uit 1760) zijn in oude staat hersteld en geven een idee hoe het plantageleven hier vroeger geweest moet zijn.(niet zo fijn)
Al met al was het een fietstocht van zo’n 50 kilometer, dus op ’t eind van de dag deed ‘t gat wel zeer!! Ook zagen we nog wilde blauwgele Ara’s, dat zijn de grootste papegaaien van Suriname. Bij thuiskomst hadden onze andere huisgenoten een heerlijke barbecue voorbereid, daar waren we echt wel aan toe. Het was een zeer geslaagde dag, hartstikke gezellig en veel gezien!

Het zwierige salsadansen is erg populair in Suriname. Dus jaa, Anneloes en ik zitten op salsales!! Dinsdags en vrijdags van 18- 20 uur krijgen we les van een über-enthousiaste Surinamer! Hartstikke leuk! We dansen nu de merengue en leren de beginselen van salsa. Deze cursus duurt een maand en is vergeleken met Nederland erg goedkoop. Volgende week vrijdag hebben we de eerste ‘test’. Als ik die haal mag ik door naar een volgende groep. Ben benieuwd! ‘Los dansen’ is niet echt geliefd hier, de Surinamers geven toch echt de voorkeur aan het samen dansen. De dans op zich is al hartstikke leuk, maar helemaal leuk is het om te dansen met een partner die je goed leidt want dan zou je toch bijna het gevoel krijgen dat je al goed kunt salsadansen.. De dans bestaat uit veel verschillende stapjes, moves en natuurlijk bewegen met de heupen. Gisteravond kregen we tijdens de les een aparte opdracht, onze docent zei: Dames, jullie moeten zo hard met je billen schudden, dan als ik er een glas melk op zou zetten, het kaas gaat worden!! Nou daar sta je dan met je Nederlandse heupen…

Op donderdagavond gaan we wel eens naar Havana Lounge, een hippe tent waar ze tot half 1 salsamuziek draaien. Er wordt volop gedanst door menig Surinaams stel en af en toe zie je er een blank iemand tussen staan. Toen we laatst vol bewondering de zwierige moves aanschouwden, zag ik een Hindoestaanse man onze kant op lopen. Ik had al enkele blanke meisjes de dansvloer zien betreden, maar of dit vrijwillig was gegaan had ik niet gezien. De man vroeg mij ten dans...Ik dacht: oh néé… Dus ik bedankte vriendelijk want a) ik had de taxi net gebeld en b) ik had nog maar 1 salsales gehad. De man antwoordde: a) we kunnen nog dansen tot de taxi je komt ophalen en b) het maakt niks uit hoeveel lessen je hebt gehad, proberen kan altijd. Na nog wat afweerpogingen kwam het dan toch echt zover. Katrien hupsakéé de dansvloer op! (En Anneloes maar lachen natuurlijk!)Gelukkig was het een vriendelijke man, maar tegenwoordig sta ik wel derde of vierderangs langs de dansvloer! Eerst nog een paar lessen volgen!

Tot slot allemaal bedankt voor jullie reacties, mailtjes, smsjes etcetera, écht heel erg leuk!!
Oh ja, wat misschien nog wel even handig is om te weten. Enkele huisgenoten van mij verwachtten post. Het adres waarop ik woon blijkt voor een Surinaamse postbode nog wel een moeilijk te vinden te zijn. Aangezien er niet vaak post is voor dit adres willen ze het nog wel eens opsparen tot dat het echt de moeite waard is om langs te brengen. Mocht iemand iets willen versturen dan is het adres van de stichting het meest betrouwbaar en snel. Zie adres hieronder.

Ik wens jullie allemaal een fijne week!!
Veel liefs,
Katrien

Stichting PCOS
T.a.v. Katrien Wessel
Dr. Sophie Redmondstraat no. 172 bov.
Paramaribo (Suriname)