Internationale zwemcarriére?
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Katrien
04 Maart 2008 | Suriname, Paramaribo
Het wordt weer hoog tijd voor een nieuw verhaal, want in Paramaribo en omstreken is weer het een en ander beleefd. Ik neem me telkens voor om niet van die lange lappen tekst te schrijven, maar op de een of andere manier lukt het niet zo goed…
Ik zal eerst even kort updaten over ons afstudeerproject. We zijn namelijk volop bezig met het onderzoek. We hebben de afgelopen twee weken 14 diepte-interviews afgenomen met ouders van Surinaamse schoolgaande kinderen. En ik moet zeggen er zaten leuke, betrokken en redelijk moderne ouders tussen maar ook zeker trieste gevallen. Bijvoorbeeld een alleenstaande moeder die verhongerd, slap en in slechte lichamelijke toestand aankwam op het schooltje waar we het interview wilden afnemen. Ze woont in een klein huisje met haar 7 kinderen én 4 kleinkinderen. Fatsoenlijk werk kan ze niet vinden, af en toe maakt ze ergens schoon. Met het weinige geld dat ze verdiend, moet ze dus totaal 11 kinderen en haarzelf voeden en verzorgen. Wij wilden met haar spreken over de opvoeding, om uiteindelijk te kunnen achterhalen waar deze mevrouw behoefte aan heeft qua ondersteuning (denk hierbij aan huiswerkbegeleiding of hulp bij seksuele voorlichting geven aan kinderen). Eigenlijk kwam alles erop neer dat ze zo graag een aantal kleertjes en iets te eten wilde voor haar kinderen. Ze keek ons half smekend aan en vroeg of wij haar daarbij konden helpen…
Ook belden we een vrouw om mee af te spreken voor een interview. De vrouw vond het heel vervelend, maar ze kon alleen komen als het niet regende. Wat blijkt? Ze heeft een ontzettend slecht huis en als het regent moet ze de platen op haar dak vasthouden, anders valt haar huis van ellende uit elkaar. En zo heb ik nog wel meer schrijnende gevallen gesproken. Het zet me echt wel aan het denken over het ontzettend grote contrast tussen de Westerse Wereld en dit ontwikkelingsland. Voorafgaand aan mijn vertrek wist ik wel dat dit geen rijk land is, maar pff in sommige resorts (wijken) is het echt een kwestie van overleven. Dat verwacht je toch niet gelijk bij het horen van ‘Suriname’. Een standaard gezinnetje (pa,ma en kids) is hier zeldzaam. Mannen hebben vaak bij verschillende vrouwen kinderen, vrouwen blijven alleen over met de kinderen en moeten de opvoeding combineren met werken. Seksuele voorlichting is een zwak punt waardoor er veel tienermoeders zijn. Dit houdt dus in dat kinderen (tieners), die zelf nog geen volledige opvoeding hebben gehad, alweer een nieuw mensje moeten opvoeden en daarom onder andere soms stoppen met school. Hopelijk draagt onze afstudeeropdracht een heel klein steentje bij aan een betere toekomst. Oh en trouwens, dan heb ik de verhalen die we hoorden uit het binnenland nog achterwege gelaten. (Indiaans elfjarig meisje in verwachting van haar 2e kindje. Blijkt daar niet ongewoon te zijn…)
Jammer genoeg werd Anneloes vorige week woensdag getroffen door het hier heersende oogvirus. Dinsdag begon ze al wazig te zien, ’s avonds na de salsales begonnen haar ogen flink te tranen en werd haar zicht veel minder.’s Nachts kwam de hevige pijn; prikken,steken,jeuken, tranen auw auw!! Gelijk EHBO gebeld en ’s morgens naar de dokter gegaan. En ja hoor, hét oogvirus werd geconstateerd. Aangekomen op consult zei de huisarts (een lieve creoolse vrouw):’Dag lieve meisjes, wat fijn dat jullie gekomen zijn! Och meisje, je oog ziet er echt slecht uit! Normaal laat ik mensen met het virus niet op consult komen in verband met het hoge besmettingsgevaar, maar jullie zijn hier nieuw weet je…!’ Ze vervolgde haar bezorgde woorden tegen mij: ‘Sorry schatje van me, maar het is 100% zeker dat ook jij dit virus zult krijgen!’ Nou dat was niet zulk goed nieuws. Maar goed, ik dacht: eerst zien dan geloven. En gelukkig voel ik me nog steeds kiplekker! Mij krijgen ze niet te pakken;) Gelukkig gaat het nu, na een dosis tabletten, gesmeer met crèmepjes en het druppelen van de ogen weer de goede kant op met m’n afstudeermoatie.
Verder heb ik samen met Lenneke een zwemvereniging gevonden, waar we minstens eens per week onze ‘oude sport’ weer beoefenen. Binnenkort (als we het iets beter kunnen combineren met salsales) willen we het nog vaker gaan doen. Ik zal je eerlijk zeggen, de eerste training gingen we er lichtelijk laconiek op af. Haha, die Surinamers en zwemmen? Zeker de helft van de tijd uitrusten. Als ze de Tijd in het dagelijks leven niet zo nauw nemen, dan al helemaal niet in het water. De eerste baantjes voelden heerlijk, ik besefte weer waarom ik ooit voor deze sport had gekozen. Maar toen het moment kwam dat we nauwelijks tijd kregen om te rusten, opdrachten opnieuw moesten doen omdat ze niet goed werden uitgevoerd én we erachter kwamen dat de trainingen hier minstens twee uur duren…piepten we wel anders! Wat heb ik die nacht lekker geslapen…..! De trainers ontvingen ons heel vriendelijk en binnenkort nemen we waarschijnlijk deel aan een wedstrijd! Zal er dan toch nog een internationale zwemcarrière voor me inzitten??
Verder hebben Anneloes en ik al meerdere keren gezellige (stap)avonden gehad met Lenneke & co. Vorige week hebben Lenneke en ik onszelf nog getrakteerd op een verrukkelijk Surinaams diner! Als voorgerecht namen we Bakabana’s (gebakken banaan, hmm) en het hoofdgerecht bestond uit rijst met kip en een omelet. Over de Surinaamse keuken hoor je mij niet klagen. In de afgelopen weken hebben Lenneke en ik elkaar toch nog best vaak aan gekeken met een blik van: Haha, wie had dat gedacht! Jij en ik tegelijk aan de andere kant van de wereld!? Komt dat even mooi uit!
Verder hebben we afgelopen weekend met onze huisgenoten nog een dagtrip gemaakt naar Berg en Dal. Deze voormalige zendingspost is gelegen in het tropisch regenwoud aan de Surinamerivier, een prachtig plaatje. Samen met de gids (Kaatje) bewandelden we de berg en hij vertelde interessant over de geschiedenis. Onder andere over de slaventijd, de plantages en we bezochten enkele graven. Op de berg liggen totaal zo’n 2000-2500 slaven begraven. Toch vreemd om daar ‘even’ te wandelen, terwijl je weet dat het er daar enkele honderden jaren geleden hard aan toe ging. Later leidde Kaatje ons nog door zijn tuintje en liet ons onder andere cacao en suikerriet proeven. Verder bestond deze dag uit sportieve activiteiten. We hebben gekanood over de Surinamerivier. Een heerlijk gevoel om vanuit je bootje op de brede rivier door de jungle te varen. Uit het bootje vallen leek ons niet zo verstandig, langs de kano van mijn (komische) huisgenootje Jolien slingerde namelijk een anaconda (lees: tweedelangste slang ter wereld). Oké, deze was vast nog niet helemaal volgroeid maar toch! Ook bungelde ik als een ware Jane door de Jungle! Middels een kabelbaan sjeesden we hoog tussen de bomen, echt gaaf! (zie foto’s).
Volgend weekend gaan we weer een langere trip (2 nachten,3 dagen) naar het binnenland maken. We brengen een bezoek aan marrondorpen. Marrons zijn slaven die vroeger de plantages ontvluchtten. Wandelingen door de dorpen en de bossen, relaxen in de kreekjes en genieten van de mooie uitzichten zullen dan tot onze bezigheden behoren. Klinkt vervelend he? ;)
Oh voor ik het vergeet: Ik heb mijn salsatest gehaald!! Afgelopen vrijdagavond moest ik de test afleggen, ik moest Salsa- en Mereguedansen met een gevorderde Surinamer. Nu mag ik verder naar een hoger niveau! Gisteravond had ik de eerste les, poeh stukje ingewikkelder!
Allemaal heel erg bedankt voor de berichtjes op mijn website, de mailtjes en smsjes. Het verveelt nooit om iets van het thuisfront te horen. Erger nog, als er een computer in de buurt is kan ik niet wachten om mijn website en mail te checken. Heel erg bedankt allemaal!!
Bosi en brasa,
Katrien
Ik zal eerst even kort updaten over ons afstudeerproject. We zijn namelijk volop bezig met het onderzoek. We hebben de afgelopen twee weken 14 diepte-interviews afgenomen met ouders van Surinaamse schoolgaande kinderen. En ik moet zeggen er zaten leuke, betrokken en redelijk moderne ouders tussen maar ook zeker trieste gevallen. Bijvoorbeeld een alleenstaande moeder die verhongerd, slap en in slechte lichamelijke toestand aankwam op het schooltje waar we het interview wilden afnemen. Ze woont in een klein huisje met haar 7 kinderen én 4 kleinkinderen. Fatsoenlijk werk kan ze niet vinden, af en toe maakt ze ergens schoon. Met het weinige geld dat ze verdiend, moet ze dus totaal 11 kinderen en haarzelf voeden en verzorgen. Wij wilden met haar spreken over de opvoeding, om uiteindelijk te kunnen achterhalen waar deze mevrouw behoefte aan heeft qua ondersteuning (denk hierbij aan huiswerkbegeleiding of hulp bij seksuele voorlichting geven aan kinderen). Eigenlijk kwam alles erop neer dat ze zo graag een aantal kleertjes en iets te eten wilde voor haar kinderen. Ze keek ons half smekend aan en vroeg of wij haar daarbij konden helpen…
Ook belden we een vrouw om mee af te spreken voor een interview. De vrouw vond het heel vervelend, maar ze kon alleen komen als het niet regende. Wat blijkt? Ze heeft een ontzettend slecht huis en als het regent moet ze de platen op haar dak vasthouden, anders valt haar huis van ellende uit elkaar. En zo heb ik nog wel meer schrijnende gevallen gesproken. Het zet me echt wel aan het denken over het ontzettend grote contrast tussen de Westerse Wereld en dit ontwikkelingsland. Voorafgaand aan mijn vertrek wist ik wel dat dit geen rijk land is, maar pff in sommige resorts (wijken) is het echt een kwestie van overleven. Dat verwacht je toch niet gelijk bij het horen van ‘Suriname’. Een standaard gezinnetje (pa,ma en kids) is hier zeldzaam. Mannen hebben vaak bij verschillende vrouwen kinderen, vrouwen blijven alleen over met de kinderen en moeten de opvoeding combineren met werken. Seksuele voorlichting is een zwak punt waardoor er veel tienermoeders zijn. Dit houdt dus in dat kinderen (tieners), die zelf nog geen volledige opvoeding hebben gehad, alweer een nieuw mensje moeten opvoeden en daarom onder andere soms stoppen met school. Hopelijk draagt onze afstudeeropdracht een heel klein steentje bij aan een betere toekomst. Oh en trouwens, dan heb ik de verhalen die we hoorden uit het binnenland nog achterwege gelaten. (Indiaans elfjarig meisje in verwachting van haar 2e kindje. Blijkt daar niet ongewoon te zijn…)
Jammer genoeg werd Anneloes vorige week woensdag getroffen door het hier heersende oogvirus. Dinsdag begon ze al wazig te zien, ’s avonds na de salsales begonnen haar ogen flink te tranen en werd haar zicht veel minder.’s Nachts kwam de hevige pijn; prikken,steken,jeuken, tranen auw auw!! Gelijk EHBO gebeld en ’s morgens naar de dokter gegaan. En ja hoor, hét oogvirus werd geconstateerd. Aangekomen op consult zei de huisarts (een lieve creoolse vrouw):’Dag lieve meisjes, wat fijn dat jullie gekomen zijn! Och meisje, je oog ziet er echt slecht uit! Normaal laat ik mensen met het virus niet op consult komen in verband met het hoge besmettingsgevaar, maar jullie zijn hier nieuw weet je…!’ Ze vervolgde haar bezorgde woorden tegen mij: ‘Sorry schatje van me, maar het is 100% zeker dat ook jij dit virus zult krijgen!’ Nou dat was niet zulk goed nieuws. Maar goed, ik dacht: eerst zien dan geloven. En gelukkig voel ik me nog steeds kiplekker! Mij krijgen ze niet te pakken;) Gelukkig gaat het nu, na een dosis tabletten, gesmeer met crèmepjes en het druppelen van de ogen weer de goede kant op met m’n afstudeermoatie.
Verder heb ik samen met Lenneke een zwemvereniging gevonden, waar we minstens eens per week onze ‘oude sport’ weer beoefenen. Binnenkort (als we het iets beter kunnen combineren met salsales) willen we het nog vaker gaan doen. Ik zal je eerlijk zeggen, de eerste training gingen we er lichtelijk laconiek op af. Haha, die Surinamers en zwemmen? Zeker de helft van de tijd uitrusten. Als ze de Tijd in het dagelijks leven niet zo nauw nemen, dan al helemaal niet in het water. De eerste baantjes voelden heerlijk, ik besefte weer waarom ik ooit voor deze sport had gekozen. Maar toen het moment kwam dat we nauwelijks tijd kregen om te rusten, opdrachten opnieuw moesten doen omdat ze niet goed werden uitgevoerd én we erachter kwamen dat de trainingen hier minstens twee uur duren…piepten we wel anders! Wat heb ik die nacht lekker geslapen…..! De trainers ontvingen ons heel vriendelijk en binnenkort nemen we waarschijnlijk deel aan een wedstrijd! Zal er dan toch nog een internationale zwemcarrière voor me inzitten??
Verder hebben Anneloes en ik al meerdere keren gezellige (stap)avonden gehad met Lenneke & co. Vorige week hebben Lenneke en ik onszelf nog getrakteerd op een verrukkelijk Surinaams diner! Als voorgerecht namen we Bakabana’s (gebakken banaan, hmm) en het hoofdgerecht bestond uit rijst met kip en een omelet. Over de Surinaamse keuken hoor je mij niet klagen. In de afgelopen weken hebben Lenneke en ik elkaar toch nog best vaak aan gekeken met een blik van: Haha, wie had dat gedacht! Jij en ik tegelijk aan de andere kant van de wereld!? Komt dat even mooi uit!
Verder hebben we afgelopen weekend met onze huisgenoten nog een dagtrip gemaakt naar Berg en Dal. Deze voormalige zendingspost is gelegen in het tropisch regenwoud aan de Surinamerivier, een prachtig plaatje. Samen met de gids (Kaatje) bewandelden we de berg en hij vertelde interessant over de geschiedenis. Onder andere over de slaventijd, de plantages en we bezochten enkele graven. Op de berg liggen totaal zo’n 2000-2500 slaven begraven. Toch vreemd om daar ‘even’ te wandelen, terwijl je weet dat het er daar enkele honderden jaren geleden hard aan toe ging. Later leidde Kaatje ons nog door zijn tuintje en liet ons onder andere cacao en suikerriet proeven. Verder bestond deze dag uit sportieve activiteiten. We hebben gekanood over de Surinamerivier. Een heerlijk gevoel om vanuit je bootje op de brede rivier door de jungle te varen. Uit het bootje vallen leek ons niet zo verstandig, langs de kano van mijn (komische) huisgenootje Jolien slingerde namelijk een anaconda (lees: tweedelangste slang ter wereld). Oké, deze was vast nog niet helemaal volgroeid maar toch! Ook bungelde ik als een ware Jane door de Jungle! Middels een kabelbaan sjeesden we hoog tussen de bomen, echt gaaf! (zie foto’s).
Volgend weekend gaan we weer een langere trip (2 nachten,3 dagen) naar het binnenland maken. We brengen een bezoek aan marrondorpen. Marrons zijn slaven die vroeger de plantages ontvluchtten. Wandelingen door de dorpen en de bossen, relaxen in de kreekjes en genieten van de mooie uitzichten zullen dan tot onze bezigheden behoren. Klinkt vervelend he? ;)
Oh voor ik het vergeet: Ik heb mijn salsatest gehaald!! Afgelopen vrijdagavond moest ik de test afleggen, ik moest Salsa- en Mereguedansen met een gevorderde Surinamer. Nu mag ik verder naar een hoger niveau! Gisteravond had ik de eerste les, poeh stukje ingewikkelder!
Allemaal heel erg bedankt voor de berichtjes op mijn website, de mailtjes en smsjes. Het verveelt nooit om iets van het thuisfront te horen. Erger nog, als er een computer in de buurt is kan ik niet wachten om mijn website en mail te checken. Heel erg bedankt allemaal!!
Bosi en brasa,
Katrien
-
04 Maart 2008 - 12:15
Zoulika:
Hey meissie,
Zo te zien heb jij het wel naar je zin daar he?? Ik zou maar lekker genieten als ik jou was, want het weer is hier echt vreselijk (winterse buien en misschien wel sneeuw straks)
En zie ook dat je een leuk kleurtje hebt haha, staat je goed. Straks herkennen we je niet meer, behoor je tot die surinamers haha (negerinnetje)
heel veel plezier nog
en hou je haaks!!
dikke kus
Zoulika -
04 Maart 2008 - 12:59
Bernadette:
Zo dat was weer genieten van je verhaal. Het lijkt wel een reisgids. Zou zo een reisje boeken. Maar ik kan me voorstellen dat je toch wel indrukken op doet. Het is allemaal niet eerlijk verdeelt in de wereld. Maar wat lees ik ga je je toeleggen op het zwemmen ben je bang dat je een horde mensen tijdens het hardlopen achter je aan krijgt? (grapje) maar we missen je wel bij het hardlopen. Het is zo stil. En dan de salsa. Moeten we maar weer oefenen in een discotheek. Maar lieve katrien geniet maar lekker wij horen weer graag van jou. Heel veel groetjes Clemens en Bernadette. -
04 Maart 2008 - 14:30
Lenneke:
Hee meid,
Leuk berichtje man! Zie u snel.
Kus -
04 Maart 2008 - 15:15
Hilde:
He Katrien! Leuk stukje weer! Goed om te horen dat je je zo vermaakt en dat het goed met je gaat! Heel veel liefs, ook aan Lenneke!
Hilde. -
04 Maart 2008 - 15:30
Elke:
ha meid,
geeft helemaal niet dat het niet lukt om je verhalen in te korten,;-) vind het juist leuk om ze te lezen! je hebt weer van alles meegemaakt! Met stage gaat het dus ook goed? Idd wel confronterend zulke verhalen van de moeders.
Maar je hebt je wel weer vermaakt van het weekend, zo te lezen en te zien! leuk! Gaaf met de kabelbaan! haha!
Xus Elke -
04 Maart 2008 - 15:40
Marinka:
Hey Katrien,
Leuk om weer je verhalen te lezen! Jij vermaakt je prima daar volgens mij! Cool dat je salsalessen volgt. Lekker swingen daar! ;-)
Ik lees je wel weer!
xxx
-
04 Maart 2008 - 18:18
Silke:
Hoi Katrien,
Zo af en toe bezoek ik je site om te kijken of er weer een leuk verhaal opstaat en jahoor vandaag was het weer BINGO! Erg leuk om zo mee te kunnen genieten van alles wat je daar meemaakt! Grappig dat je daar samen met Len (een beetje) kan trainen :D om ook zo je conditie nog op peil te houden ;)
Succes met je salsa lessen & ik hoop dat je daar nog een leerzame en fijne tijd hebt.
Liefs! -
04 Maart 2008 - 18:35
Kees:
Heeej Katrien!
Nou het lijkt de normaalste zaak van de wereld te worden dat jullie zoveel avonturen bevelen! Ik lees elke keer je verhalen met veel plezier en jaloezie :P;)
En idd als je denkt aan suriname denk je niet direct aan mensen die niet het huis uit kunnen als het regent omdat ze dan hun dak moeten vast houden! Behoorlijke armoede daaro!
Ik weet zeker dat julie afstudeer opdracht ten goede komt daar!~
Veel suc6 en blijf vooral dat binnenland in gaan voor stoere avontuurlijke verhalen!!!
Groeten Kees -
04 Maart 2008 - 19:25
Karen:
Hi Katrien!
Zat al met smart te wachten op een nieuw verhaal... Wat een belevenissen weer, positief en negatief. Vooral die verhalen over die Surinaamse moeders, daar ga je wel over nadenken. Maar ook goed dat jullie daar wel echt goed werk verrichten, er iets aan proberen te doen. En dan die salsalessen, klasse. Als je strax terugkomt kun je super dansen, super zwemmen kon je natuurlijk al.
De jungle verhalen: ik ben jaloers!!!
Liefs (vanuit het besneeuwde Denekamp),
Karen -
04 Maart 2008 - 20:35
Marga:
hoi Katrien.
leuk om weer nieuws te lezen. ik kijk altijd bij jou en lenneke. en toevallig of niet, jullie schrijven telkens tegelijk een nieuw verhaal.
ook leuk om te horen dat jullie elkaar daar geregeld treffen.
Heel veel groetjes en geef lenneke maar een dikke knuffel van mij. -
05 Maart 2008 - 13:27
Mama:
wateraerobics is een geploeter met de weerstand van het water,lekker fanatiek,kga wel vaker.Jullie laten bitch Ruth maar eens zien wat de dinkeldames kunnen, dan wordt ze wel een lieve Ruth.
Banaantje??
Liefs mama. -
05 Maart 2008 - 13:28
Patricia:
hoi!
Heb je zulke swingende heupen gekregen dan? Goed hoor! Wel een andere wereld he, daar. Pffff!
Aan je mailtjes te zien, vermaak je je daar wel. Dat is mooi. Geniet er maar van, want het is snel weer voorbij!
xxx je grote nicht
-
05 Maart 2008 - 22:01
Silvana:
Hee katrien,
Lekker aan het zwemmen nu? Haha als ik niet zon pieperd was, had ik nu ook vast in het water gelegen:D Misschien volgende week.. als jetty tenminste niet naar adem happend naar huis komt. Dat kan mijn minimale conditie niet aan hoor;)
maar mooie fotos allemaal hoor. Je staat ook een paar keer op mijn site;)
tot vast en zeker snel!
liefs Silvana
www.travelmessage.nl/silvana -
06 Maart 2008 - 15:57
Lieke Pol:
Hejj meis!
Leuk om je verhaal te lezen & foto's te zien! Wens je veel succes in Paramaribo!
Groetjes aan Anneloes!
Liefsxx -
07 Maart 2008 - 18:51
Geke:
Leuk, om weer te lezen wat je allemaal meemaakt. Het lukt jullie vast wel om enkele ouders en kinderen daar te helpen. Alle kleine beetjes helpen!
Gelukkig zijn er ook nog genoeg leuke dingen te doen en heb je genoeg tijd om het land te leren kennen.
Tot 't volgende bericht!
Groetjes Geke
-
09 Maart 2008 - 20:54
Niek En Hanneke:
ey katrien
zo aan je mooie verhalen te horen vermaak je je daar prima!! ik moet zeggen ben wel jaloers op je hoor!
heel veel succes met je afstudeer opdracht
groetjes niek en hanneke -
09 Maart 2008 - 21:22
José Braakhuis:
Ha Katrien,
Het is nu zondagavond. Een paar dagen geleden had ik al een berichtje van jouw up-date van de site. Ik had nog geen tijd gemaakt om te lezen en te reageren. Nu ben je dus in het binnenland en doe je de leuke bijkomstigheden van jouw verblijf daar. Wat een ervaring he?? Wanneer ik de berichten van iedereen lees is iedereen toch wel een beetje jaloers. Hier in Denekamp is het overdag zo rond de 10 graden. Wel behoorlijk veel wind. Maandagavond naar de hardloopgroep geweest, na een week skiëvakantie, dat viel even tegen. Jan was met groep 3 mee, en kompleet kapot. Donderdagmorgen hebben wij weer samen gelopen met Anita Peters en Gertruud. Zaterdagochtend weer, zo zitten we weer aardig in ons ritme. Over de week vakantie. We hadden super weer gehad, geweldig mooie brede pistes, een geweldig hotel met zwembad en heerlijk eten. We kunnen er weer een tijdje tegenaan. Een week is zo voorbij, of niet dan. Morgenvroeg ga ik weer met je moeder een paar baantjes trekken, heel veel bijkletsen, je kent ons, en verder moet ik 11.45 uur in Beuningen zijn om Evi van de peuterspeelzaal te halen. Ja ze is begonnen met school, en ze vind het helemaal leuk. Ik moet nou maandag en donderdag vanaf 11.45 oppassen. Dit bevalt mij tot nu toe wel goed. Heb nou dinsdag, woensdag em vrijdag hele dag vrij, wat heet, altijd volle agenda, je weet wel.
We kijken uit naar je nieuwe verhalen.
Dikke kus, José en de rest van de fam. -
10 Maart 2008 - 10:02
Loes:
Heey Katrien!!
Wat leuk zeg deze site!! Wou al veel eerder wat erop zetten..leuke verhalen, interessant! En de Salsalessen..haha!Moet je maar eens wat laten zien als je weer terug bent.
Leuk dat je een zwemvereniging hebt gevonden. En nog fanatiek aan het hardlopen?of is het daarvoor te warm?Merel mist je wel hoor!!haha
Veelplezier nog!! en succes!!
Liefs Loes!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
