Onvergetelijk binnenland
Door: Katrien
Blijf op de hoogte en volg Katrien
11 Mei 2008 | Suriname, Paramaribo
Hier weer een (uitgebreide) update vanuit het zonnige Suriname. Gelukkig laat de lange regentijd nog even op zich wachten en kan ik volop genieten van de zon. Maar goed, dat is niet iets om jullie jaloers mee te maken. Want als ik knmi.nl mag geloven, hebben jullie ook zomerse temperaturen. Oke, ik ga een poging doen jullie jaloers te maken met andere dingen.
Ik heb de afgelopen week geweldige trips gemaakt (vandaar een lange update). Lenneke’s ouders en oom en tante zijn op Surinaamse bodem beland en ook zij wouden natuurlijk het mooie Surinaamse binnenland verkennen. Met z’n allen zijn we vorige week vrijdag t/m maandag naar het prachtige Awarradam gegaan. Een klein eiland in de Gran Rio rivier, waar een touroperator een oord heeft aangelegd. De reis er naar toe was al onvergetelijk (poging 1 om jullie jaloers te maken). In een klein 20 persoons vliegtuigje vertrokken we vanaf vliegveld Zorg en Hoop richting het midden van Suriname. Super om vanuit de lucht het land te aanschouwen. Behalve het zien van de drukke stad met alle huisjes, hutjes, zandwegen en hier en daar een palmboom zagen we later ook de beruchte ‘broccolivelden’ waar ze in reisboeken vaak over schrijven. Suriname bestaat natuurlijk uit 85% tropisch regenwoud, dus de gigantische hoeveelheid bos(dat vanuit de lucht op brocolli lijkt) is dan ook indrukwekkend. Het landen gebeurde op een airstrip. Dit betekent dat midden in de jungle een landingsbaantje is aangelegd. Hoe apart! Het deed me denken aan de Flying Doktor vliegtuigjes vroeger op tv!
Vanaf het vliegveld voeren we een half uurtje per korjaal naar onze vakantiebestemming.
We verbleven in een houten vakantiehuisje gebouwd in traditionele Saramaccaanse stijl mét uitzicht over de Gran Rio rivier met haar sula’s (stroomversnellingen). De trip duurde vier dagen en van deze trip is bekend dat deze luxer is dan normaal een trip is. Een room-service in het tropisch regenwoud is bijvoorbeeld een grote uitzondering. Na aankomst konden we even relaxen (verrassend hé). We mochten doen waar we zin in hadden, alles mocht en niks hoefde. ‘We zijn immers op vakantie’,zo zei de gids. ’s Middags heerlijk gezwommen in de rivier, ’s avonds kregen we een diavoorstelling (jaja, beamer en scherm waren aanwezig in de jungle) met informatie over de flora en fauna die we de volgende dag konden tegenkomen tijdens de boswandeling. Nadat we de dag afsloten met een wijntje, vertrok iedereen naar zijn/haar eigen hut. Ik sliep met Lenneke en Jetty in een hutje. Anneloes was dit keer niet van de partij, aangezien haar vriend (Bas) bij haar op bezoek is. Zij zijn dat weekend samen een andere mooie trip gaan maken.
Het wakker worden ’s morgens was heerlijk. Elke morgen om 7 uur werd er een kannetje met heet water voor onze deur gezet. Ik hoor jullie denken: Wil ik weten hoe zij wakker werden? (Poging 2 om jullie jaloers te maken). Nadat de wekker om half 8 afging, liepen we slaperig richting de voordeur om het kannetje heet water te pakken plus dienblad met kopjes en koekjes. De klapdeuren richting veranda werden geopend, een heerlijk briesje kwam ons tegemoet, we doken onze hangmat in en genoten van het prachtige uitzicht (blauwe lucht + rivier + tropisch regenwoud = het gevoel ‘droom ik?’) onder het genot van een heerlijk kopje thee. Hoe fijn wakker worden is dat?!
De rest van de trip bestond onder andere uit een interessante boswandeling. Iedereen liep in poncho door de ongerepte natuur, want ja het was weer tijd voor een échte tropische regenbui. Ook brachten we een bezoek aan de lokale gemeenschap, we hebben gewandeld door drie marrondorpen. In een vorige trip (Gunsi) had ik ook al eens zo’n dorp bezocht, maar het blijft indrukwekkend hoe deze mensen leven. Ook hier leven de mensen uit de rivier! O.a. zichzelf wassen, kleren wassen, eten wassen, afwassen etc! Grappig was dat onze gids (Henk), nog twee gidsen in opleiding bij zich had. Maradonna en Ronald. Twee jongens rond de 20 jaar, ook van Saramaccaanse afkomst. Toen zij ons vertelden over hun cultuur en rituelen, werd ook de vraag op ons afgevuurd: ‘Mogen jullie in Nederland wel trouwen met iemand van een andere stam?’ Ik zag Jetty denken: ‘Laat ik maar gewoon ‘ja’ zeggen, want helemaal uitleggen dat wij in Nederland eigenlijk geen stammen hanteren wordt ook zo’n moeilijk gesprek. Ze keken dan enigszins verbaasd op dat wij wel met mannen van andere Nederlandse Stammen mogen trouwen én ook vreemd voor hen was dat wij maar met één man zullen trouwen. De vader van Maradonna had immers 9 vrouwen en in totaal al 39 kinderen.(!!!)
Ook hebben we deze dagen heerlijk gezwommen in de rivier én in de sula’s. Sula’s zijn stroomversnellingen, hier waren ze heel groot en heel veel! Prachtig plekje! (zie foto’s) Ook hebben we een culturele avond bijgewoond waar vrouwen verschillende dansen demonstreerden die afstammen uit de slaventijd en ja…wij moesten ook deelnemen! Verder hebben we natuurlijk veel en lekker gegeten (rijst, cassave, gebakken banaan, pompoen, vis, rijst en nog eens rijst). Maar ook aan relaxtijd was geen gebrek, maak jullie geen zorgen. Het was heerlijk!
Verder stond er nog een trip op het programma. Woensdagmorgen vertrokken we om half 7 richting Galibi. Dat ligt richting de Atlantische Oceaan, boven in Suriname. Na een hobbelweg van zo’n drie uur, voeren we per korjaal nog zo’n 1,5 uur naar een privé-strandje waar ’s nacht zeeschildpadden hun eieren zouden komen leggen. Lenneke, haar moeder en ik zaten voorin het bootje. De overigen (vader van Len, oom, tante, Jetty, Sylvana, Anneloes & Bas) zaten verderop in de boot. De rivier werd op een gegeven moment best onrustig, dus ja… Iedereen drijfnat! Behalve? Haha juis ja: Ik, Len en haar moeder. Ons vriendenaantal nam af, gemene blikken bereikten ons en de stemming sloeg om bij het zien van onze lachende gezichten en droge kleren. ’s Middags hebben we heerlijk aan het strand gelegen, dat hadden we al lang niet meer gedaan! Suriname kent namelijk niet echt stranden. ’s Avonds tegen half 9 vertrokken we het strand op en hoorde wat geritsel in het gras/zand. Oh bij het zien van de Green Turtle is het eerste dat je denkt: wauw, wat een joekel!! Geweldig gezicht hoe een zeeschildpad (groter dan 1 m) een plekje zoekt op het strand, zich lekker nestelt in het zand, op gevoel met haar achterpoten een grote kuil graaft, hier even later 100-150 eieren in legt (ja wij zaten er met onze neus bovenop), vervolgens het gat weer dichtgooit en langzaam weer de zee in gaat. Prachtig!
Daarna nog enkele schildpadden gezien en rond half 2 ’s nachts toch maar naar bed gegaan, want ’s morgens om 6 uur stond de wekker om op zoek te gaan naar nog enkele laat gearriveerde zeeschildpadden. We sliepen in de hut van enkele jachtopzieners. Ik sliep met Lenneke en Sylvana op een kamer. ’s Middags bij het zien van mijn bed (lees: wiebelig stapelbed, een gigantische kuil in mijn matras en vies beddengoed) nam ik mij voor ’s avonds toch maar enkele Baco’tjes te drinken, want anders zou het slapen er echt niet van komen.
Nadat ik in mijn eerste slaapje was beland, hoorde ik Lenneke zeggen:’Jezus, wat zit daar voor beest!?’ Sylvana en ik stil, want we sliepen half en dachten dat het niets bijzonders zou zijn. Tot Lenneke (die normaal niet echt van het aanstellen is) weer zei: ‘Ik snap écht niet dat jullie niks horen, ik ga hier weg hoor!’ Na een zoektocht met z’n drieën, het vinden van muizenkeutels en het aanhoren van wederom hard geknaag (dat eigenlijk meer weg had van een boomrat) besloot Lenneke bij Jetty op de andere kamer in bed te kruipen. Sylvana en ik sliepen redelijk verder. Behalve dat ik (in mijn slaap) tegen Sylvana riep: ‘Doe snel de lamp aan, die muis zit nu in mijn bed!!’ Toen de lamp aanging, besefte ik dat het (gelukkig) een droom was. Op de terugweg van Galibi naar Paramaribo, bezochten we nog een Indianendorp met dierentuintje. Na een hobbelige terugweg kwamen we vermoeid maar met een mooie ervaring rijker weer aan in de stad.
Nog even kort over het afstuderen, dat verloopt nog altijd goed en voorspoedig. De rapportage is op z’n definiefst. Soms denk je een document echt definitief te hebben, maar op de een of andere manier moet er altijd nog weer iets veranderd worden. (kanttekening hier, aanpassing daar, opmerking zus, puntje zo) Nu dat helemaal af is kunnen we ons creatieve brein laten werken om tot een geweldig beleidsplan en communicatieplan te komen. Hét eindproduct van deze afstudeerperiode. Verder zwem ik nog twee keer in de week, gaat het met mijn voet weer bijna helemaal als vanouds maar stop ik waarschijnlijk wel binnenkort met de salsales. (ben een beetje uitgesalsaaat). Verder is er een groep stagiaires met wie we contact hadden weer vertrokken naar Nederland, maar gelukkig is er nog genoeg gezelschap over. Ook hebben we twee nieuwe huisgenootjes, Mariska en Suzanne. Leuke meiden die hier voor drie maanden komen stagelopen vanuit de opleiding Pabo. Het huis is dus weer gevuld, gezellig!
Jullie horen het al wel: Ik verveel me hier geen moment en hoe meer het eind nadert (nog maar 6 weken te gaan), des te meer ik besef dat het leventje hier nog niet zo gek is. Ik geniet volop.
Fijn dat bij jullie de zon ook schijnt! Geniet er lekker van. Tot snel allemaal!
Veel liefs,
Katrien
Ik heb de afgelopen week geweldige trips gemaakt (vandaar een lange update). Lenneke’s ouders en oom en tante zijn op Surinaamse bodem beland en ook zij wouden natuurlijk het mooie Surinaamse binnenland verkennen. Met z’n allen zijn we vorige week vrijdag t/m maandag naar het prachtige Awarradam gegaan. Een klein eiland in de Gran Rio rivier, waar een touroperator een oord heeft aangelegd. De reis er naar toe was al onvergetelijk (poging 1 om jullie jaloers te maken). In een klein 20 persoons vliegtuigje vertrokken we vanaf vliegveld Zorg en Hoop richting het midden van Suriname. Super om vanuit de lucht het land te aanschouwen. Behalve het zien van de drukke stad met alle huisjes, hutjes, zandwegen en hier en daar een palmboom zagen we later ook de beruchte ‘broccolivelden’ waar ze in reisboeken vaak over schrijven. Suriname bestaat natuurlijk uit 85% tropisch regenwoud, dus de gigantische hoeveelheid bos(dat vanuit de lucht op brocolli lijkt) is dan ook indrukwekkend. Het landen gebeurde op een airstrip. Dit betekent dat midden in de jungle een landingsbaantje is aangelegd. Hoe apart! Het deed me denken aan de Flying Doktor vliegtuigjes vroeger op tv!
Vanaf het vliegveld voeren we een half uurtje per korjaal naar onze vakantiebestemming.
We verbleven in een houten vakantiehuisje gebouwd in traditionele Saramaccaanse stijl mét uitzicht over de Gran Rio rivier met haar sula’s (stroomversnellingen). De trip duurde vier dagen en van deze trip is bekend dat deze luxer is dan normaal een trip is. Een room-service in het tropisch regenwoud is bijvoorbeeld een grote uitzondering. Na aankomst konden we even relaxen (verrassend hé). We mochten doen waar we zin in hadden, alles mocht en niks hoefde. ‘We zijn immers op vakantie’,zo zei de gids. ’s Middags heerlijk gezwommen in de rivier, ’s avonds kregen we een diavoorstelling (jaja, beamer en scherm waren aanwezig in de jungle) met informatie over de flora en fauna die we de volgende dag konden tegenkomen tijdens de boswandeling. Nadat we de dag afsloten met een wijntje, vertrok iedereen naar zijn/haar eigen hut. Ik sliep met Lenneke en Jetty in een hutje. Anneloes was dit keer niet van de partij, aangezien haar vriend (Bas) bij haar op bezoek is. Zij zijn dat weekend samen een andere mooie trip gaan maken.
Het wakker worden ’s morgens was heerlijk. Elke morgen om 7 uur werd er een kannetje met heet water voor onze deur gezet. Ik hoor jullie denken: Wil ik weten hoe zij wakker werden? (Poging 2 om jullie jaloers te maken). Nadat de wekker om half 8 afging, liepen we slaperig richting de voordeur om het kannetje heet water te pakken plus dienblad met kopjes en koekjes. De klapdeuren richting veranda werden geopend, een heerlijk briesje kwam ons tegemoet, we doken onze hangmat in en genoten van het prachtige uitzicht (blauwe lucht + rivier + tropisch regenwoud = het gevoel ‘droom ik?’) onder het genot van een heerlijk kopje thee. Hoe fijn wakker worden is dat?!
De rest van de trip bestond onder andere uit een interessante boswandeling. Iedereen liep in poncho door de ongerepte natuur, want ja het was weer tijd voor een échte tropische regenbui. Ook brachten we een bezoek aan de lokale gemeenschap, we hebben gewandeld door drie marrondorpen. In een vorige trip (Gunsi) had ik ook al eens zo’n dorp bezocht, maar het blijft indrukwekkend hoe deze mensen leven. Ook hier leven de mensen uit de rivier! O.a. zichzelf wassen, kleren wassen, eten wassen, afwassen etc! Grappig was dat onze gids (Henk), nog twee gidsen in opleiding bij zich had. Maradonna en Ronald. Twee jongens rond de 20 jaar, ook van Saramaccaanse afkomst. Toen zij ons vertelden over hun cultuur en rituelen, werd ook de vraag op ons afgevuurd: ‘Mogen jullie in Nederland wel trouwen met iemand van een andere stam?’ Ik zag Jetty denken: ‘Laat ik maar gewoon ‘ja’ zeggen, want helemaal uitleggen dat wij in Nederland eigenlijk geen stammen hanteren wordt ook zo’n moeilijk gesprek. Ze keken dan enigszins verbaasd op dat wij wel met mannen van andere Nederlandse Stammen mogen trouwen én ook vreemd voor hen was dat wij maar met één man zullen trouwen. De vader van Maradonna had immers 9 vrouwen en in totaal al 39 kinderen.(!!!)
Ook hebben we deze dagen heerlijk gezwommen in de rivier én in de sula’s. Sula’s zijn stroomversnellingen, hier waren ze heel groot en heel veel! Prachtig plekje! (zie foto’s) Ook hebben we een culturele avond bijgewoond waar vrouwen verschillende dansen demonstreerden die afstammen uit de slaventijd en ja…wij moesten ook deelnemen! Verder hebben we natuurlijk veel en lekker gegeten (rijst, cassave, gebakken banaan, pompoen, vis, rijst en nog eens rijst). Maar ook aan relaxtijd was geen gebrek, maak jullie geen zorgen. Het was heerlijk!
Verder stond er nog een trip op het programma. Woensdagmorgen vertrokken we om half 7 richting Galibi. Dat ligt richting de Atlantische Oceaan, boven in Suriname. Na een hobbelweg van zo’n drie uur, voeren we per korjaal nog zo’n 1,5 uur naar een privé-strandje waar ’s nacht zeeschildpadden hun eieren zouden komen leggen. Lenneke, haar moeder en ik zaten voorin het bootje. De overigen (vader van Len, oom, tante, Jetty, Sylvana, Anneloes & Bas) zaten verderop in de boot. De rivier werd op een gegeven moment best onrustig, dus ja… Iedereen drijfnat! Behalve? Haha juis ja: Ik, Len en haar moeder. Ons vriendenaantal nam af, gemene blikken bereikten ons en de stemming sloeg om bij het zien van onze lachende gezichten en droge kleren. ’s Middags hebben we heerlijk aan het strand gelegen, dat hadden we al lang niet meer gedaan! Suriname kent namelijk niet echt stranden. ’s Avonds tegen half 9 vertrokken we het strand op en hoorde wat geritsel in het gras/zand. Oh bij het zien van de Green Turtle is het eerste dat je denkt: wauw, wat een joekel!! Geweldig gezicht hoe een zeeschildpad (groter dan 1 m) een plekje zoekt op het strand, zich lekker nestelt in het zand, op gevoel met haar achterpoten een grote kuil graaft, hier even later 100-150 eieren in legt (ja wij zaten er met onze neus bovenop), vervolgens het gat weer dichtgooit en langzaam weer de zee in gaat. Prachtig!
Daarna nog enkele schildpadden gezien en rond half 2 ’s nachts toch maar naar bed gegaan, want ’s morgens om 6 uur stond de wekker om op zoek te gaan naar nog enkele laat gearriveerde zeeschildpadden. We sliepen in de hut van enkele jachtopzieners. Ik sliep met Lenneke en Sylvana op een kamer. ’s Middags bij het zien van mijn bed (lees: wiebelig stapelbed, een gigantische kuil in mijn matras en vies beddengoed) nam ik mij voor ’s avonds toch maar enkele Baco’tjes te drinken, want anders zou het slapen er echt niet van komen.
Nadat ik in mijn eerste slaapje was beland, hoorde ik Lenneke zeggen:’Jezus, wat zit daar voor beest!?’ Sylvana en ik stil, want we sliepen half en dachten dat het niets bijzonders zou zijn. Tot Lenneke (die normaal niet echt van het aanstellen is) weer zei: ‘Ik snap écht niet dat jullie niks horen, ik ga hier weg hoor!’ Na een zoektocht met z’n drieën, het vinden van muizenkeutels en het aanhoren van wederom hard geknaag (dat eigenlijk meer weg had van een boomrat) besloot Lenneke bij Jetty op de andere kamer in bed te kruipen. Sylvana en ik sliepen redelijk verder. Behalve dat ik (in mijn slaap) tegen Sylvana riep: ‘Doe snel de lamp aan, die muis zit nu in mijn bed!!’ Toen de lamp aanging, besefte ik dat het (gelukkig) een droom was. Op de terugweg van Galibi naar Paramaribo, bezochten we nog een Indianendorp met dierentuintje. Na een hobbelige terugweg kwamen we vermoeid maar met een mooie ervaring rijker weer aan in de stad.
Nog even kort over het afstuderen, dat verloopt nog altijd goed en voorspoedig. De rapportage is op z’n definiefst. Soms denk je een document echt definitief te hebben, maar op de een of andere manier moet er altijd nog weer iets veranderd worden. (kanttekening hier, aanpassing daar, opmerking zus, puntje zo) Nu dat helemaal af is kunnen we ons creatieve brein laten werken om tot een geweldig beleidsplan en communicatieplan te komen. Hét eindproduct van deze afstudeerperiode. Verder zwem ik nog twee keer in de week, gaat het met mijn voet weer bijna helemaal als vanouds maar stop ik waarschijnlijk wel binnenkort met de salsales. (ben een beetje uitgesalsaaat). Verder is er een groep stagiaires met wie we contact hadden weer vertrokken naar Nederland, maar gelukkig is er nog genoeg gezelschap over. Ook hebben we twee nieuwe huisgenootjes, Mariska en Suzanne. Leuke meiden die hier voor drie maanden komen stagelopen vanuit de opleiding Pabo. Het huis is dus weer gevuld, gezellig!
Jullie horen het al wel: Ik verveel me hier geen moment en hoe meer het eind nadert (nog maar 6 weken te gaan), des te meer ik besef dat het leventje hier nog niet zo gek is. Ik geniet volop.
Fijn dat bij jullie de zon ook schijnt! Geniet er lekker van. Tot snel allemaal!
Veel liefs,
Katrien
-
11 Mei 2008 - 18:38
Jolien:
Ik kan je verzekeren dat je me jaloers hebt gemaakt!
een dikke kus! -
11 Mei 2008 - 19:08
Lenneke En Jetty:
Nou katrientie je hebt er weer een mooi verhaaltje van gemaakt!!
Kusje -
11 Mei 2008 - 19:17
Rieette:
Jij hebt mij, ons,zeker jaloers gemaakt. Erg leuk verhaal.Ben je nu aan het afstuderen of is het toch één grote vakantie??
Geniet ervan. -
11 Mei 2008 - 19:30
Héleen:
ik ben jaloers:( -
11 Mei 2008 - 21:11
Silvana:
haha, ja die muizenjacht, die deed het hem echt;) Nog nachtmerries gehad?;)
Super leuk dit verhaal! En ik ben ook jaloers.. had ook nog wel een keer naar Awarradam willen gaan:)
Bigi bosi -
12 Mei 2008 - 11:58
Frederik:
Heey Katrien. Wat super gaaf allemaal. Het is je ook gelukt om mij jaloerst te maken. Maar ik ga nog naar Curacao!!! Maak ik jou nu een beetje jaloers? Veel succes nog met afstuderen.
Groetjes. -
12 Mei 2008 - 12:09
Janine:
He Katrien! Wat klinkt dat goed zeg! Leuke foto's ook. Heb je er goed aan gedaan om toch mee te gaan naar Awarradam.
Liefs -
13 Mei 2008 - 07:02
Zoulika:
Hey katrientje van me,
Nou, ik ben zeker jaloers op je :-)
geniet ervan meid!!
ps: het weer hier wordt deze week wat minder!! dus blijf vooral waar je zit !!
veel liefs,
Zoulika -
13 Mei 2008 - 09:34
Mama:
Geweldig die foto's , Kan ik direkt (even) weer bij je komen daar. Ik ben heel erg blij,dat jullie het zo naar je zin hebben en tevens alle visite enthousiast weer naar huis kunnen uitzwaaien.Veel succes met het serieuze werk.
Je trotse moedertje. -
13 Mei 2008 - 10:22
Ine:
Ik vond het al een kado,dat je belde met moederdag,heel fijn om je stem weer te horen. Oma vond het geweldig met jou gekletst te hebben.Jullie kadootje zal ik lang plezier van hebben, kun je over een paar weekjes wel zien.Hartelijk bedankt.
Veel liefs. -
13 Mei 2008 - 15:52
Kees:
Eeej katrienah :)
Nou het jaloers maken was al gelukt bij je mooie verhalen :) maar de foto's maken het wel helemaal af! Wat mooi eej... dat huisje direct aan het water! dat lijkt me cker kalm wakker worden!
Geniet er nog maar mooi van die laatste 6 weken!
We zien je snel weer!
Groetjes Kees -
13 Mei 2008 - 18:20
ANITA:
hoi Katrien,
Wat gaat het toch snel nog 6 weken en dan ben je weer terug in de gewone bewoonde wereld.Wat ik mij afvraag mis je het eten niet van nederland. Of ben ik de enige wie dat zou missen na zovele weken. Ik vind het leuk om de fotos en verhalen van jou de lezen.Morgen hebben we een feestje van SARA, een verder verslag volgt nog wel.Kan ik mooi kennis maken met je moeder
Katrien nog veel plezier,en hou ons op de hoogte
Groeten Anita -
14 Mei 2008 - 08:59
Gemmaaaa:
Schat schat, wat ben jij toch goed in het jaloers maken van mensen! klinkt hééérlijk daar.. Goed dat het afstuderen ook nog perfect loopt! dat je daar nog tijd voor hebt bij al dat reizen, haha!
Okee, kom nu maar snel weer thuis.. ik mis je! xx -
14 Mei 2008 - 12:23
Karen:
dat was weer een mooi groen makend verhaaltje;) had het meeste al gehoord, maar ook leuk om zo te lezen!
nice pics trouwens ook:D
nog een basisschoolvakantie wachten en dan ben je weer in beuningenwest:P
dikke kus -
14 Mei 2008 - 20:41
Marga:
geweldig om je verhalen te lezen. het was echter nog leuker om er zelf bij te zijn.
we hebben het super gehad he?
ik kan me voorstellen dat ieder die het leest een beetje jaloers wordt.
geniet jij nog maar lekker verder.
groetjes marga -
15 Mei 2008 - 13:40
Maartje:
tja, de jaloezie stijgt snel hoor:P
haha, gelukkig hebben jullie t mooi gehad.. super!
groetjes!
maartje -
16 Mei 2008 - 20:52
Agnes:
Lieve Katrien
Ik geniet van je verhalen en de foto`s
Je straalt helemaal
-
17 Mei 2008 - 17:59
Bodyl:
Hee Katrien,
Super leuke verhalen die je schrijft!
We hopen dat je nog een leuke tijd
tegemoet gaat & dat je leuke verhalen blijft schrijven.
Groetjes,
Henk, Erna, Bodyl & Ronan -
19 Mei 2008 - 22:12
Bas:
Hé Katrien!!
Hèhè, eindelijk heb ik je site gevonden. Kon het toch niet vinden! Waarom weet ik niet, zal wel weer iets fouts gedaan hebben.
Jij hebt ook alweer zo'n mooi verhaal geschreven, helemaal leuk dat ik een aantal dingen herken;) Goh:D!
Hoorde van Loes dat de zwemwedstrijden met succes zijn afgerond?(Y)
Katrien, ik vond het echt super leuk om ook jou bijna twee weken om me heen gehad te hebben, je bent een tof wief;) haha..
Pas beetje op Loes, geniet van alle leuke dingen die jij nog gaat doen! Vooral succes de aankomende weken!
Kus Bas -
20 Mei 2008 - 12:18
Joke:
Hallo Katrien !!!!
Wat leuk dat ik je zondag even in "t eggie heb gesproken aan de telefoon!!! Gaaf hoor!! En wat blijf je toch enthousiast !!
Alles wat jij daar doe lijkt op een groot feest!! Mooi hoor!
Geniet er nog maar fijn een paar weken van want voor je het weet zit het er op ( en het leek zooooo lang voordat he ging )
Maar als ik je verhaal zo lees heeft Nederland toch ook nog wel voordelen...b.v. dat je met iemand uit een andere stam mag trouwen ha ha
We waren zondagmiddag bij je vader en moeder om voetbal t kijken....F.C. Twente tegen Ajax....Twente heeft gewonnen en mag nu meedoen voor de voorrondes van de Championsleaque...zondagavond was er een huldiging in de binnenstad van Enschede, moet heel mooi geweest zijn.
Ik heb het album gezien wat mama van haar vakantie in suriname had gemaakt...heel mooi, maar toch ook wel delen die erg armoedig zijn.
Gelukkig schijnt de zon hier ook weer en kunnen we zonder jas naar buiten en buiten zitten koffie drinken.( sävonds is het nog te koud, maar het begin is er)Daar zijn we hier alweer heel blij mee.
Als jij terug komt krijgen ze hier ook vakantie van school. Hier wegen de laatste loodjes het zwaarst. Bij jouw verhalen merk ik daar niet veel van en dat is alleen maar een goed teken.
Nou, Ktrien, we spreken elkaar nog wel weer.
GENIET NOG ZO VEEL ALS JE KUNT !!!!!!!
groetjes,
Joke -
22 Mei 2008 - 18:06
Geke:
Ha Katrien,
nee hoor, ik ben helemaaaaaaaaal niet jaloers! Gelukkig heb ik hier ook een
hangmatje. De rest droom ik er dan maar bij.............
Mooi verhaal, prachtige foto's. Wat zal het hier straks tegenvallen.
Veel plezier nog en succes!
Groetjes,
Geke
-
24 Mei 2008 - 17:48
Oma Reijmer:
Hallo Katrien,
Ik heb je belevenissen weer gezien en gelezen, het lijkt me heel interessant. Geniet nog maar want de tijd gaat snel. Goede reis en tot ziens in Nederland.
groeten Oma Reijmer
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
